– علم است؛
چون مبانی معرفتی و نظری دقیق و متدولوژی علمی دارد و در دانشگاه های پیشرفته ی دنیا به عنوان یک رشته ی تحصیلی، آموزش داده می شود.
– فناوری است؛
چون بر پایه ی یک مجموعه از تكنیک های علمی استوار است و می تواند در حل وفصل مسایل پیچیده ی جامعه، و هم چنین در ”ساختن آینده“ به كار آید. آینده پژوهی در زمره ی ”فناوری های نرم“ قرار می گیرد.
آینده پژوهی مشتمل بر مجموعه تلاش هایی است كه با استفاده از تجزیه و تحلیل منابع، الگوها و عوامل تغییر و یا ثبات، به تجسم آینده های بالقوه و برنامه ریزی برای آنها می پردازد.
اجزاء آینده پژوهی
آینده از تعامل چهار عنصر ایجاد می شود:
1- روندها (Trend) : سرشتی تكراری و تناوبی دارند و تجربه، سابقه و اطلاعاتی از آنها موجود است.
2- رویدادها (ضد روند) – (Events) : سرشتی ضد روند دارند، غیرتناوبی و به صورت یكباره پدید میآیند. هیچ تجربه و سابقه تاریخی و دادهای از آنها وجود ندارد. از اینرو در آینده مدیریت رویدادها؛ بیش و پیش از آنكه تجربه لازم باشد نوآوری و خلاقیت مهم است.
3- تصاویر (Images) : نشان میدهند بازیگران چه عزم و اراده ای دارند و بر این اساس مطالعه این تصاویر برای فهم و درک آینده به ما كمک میكند. برنامه ها، چشم اندازها، استراتژی ها، استراتژی های رقیب نقش به سزایی ایفاد می نماید.
4- اقدامات (Actions) : هدف آینده پژوهی پیش بینی نیست، بلكه قصد دارد پیامد رفتار بازیگران در شكل گیری آینده های بدیل را بررسی كند. (اگر -> آنگاه) و بدنبال خلق گزینه های راهبردی هستیم.